اوا شناسی اکدی

از آنجایی که زبان اکدی به عنوان یک زبان گفتاری منقرض شده است و هیچ رکورد معاصری از تلفظ آن به دست نیامده است، دیگر نمی توان در مورد آواشناسی و آواشناسی دقیق آن تحقیق کرد. با این حال، به دلیل ارتباط با سایر زبان‌های سامی و نیز انواع املای اکدی، می‌توان اظهاراتی را بیان کرد.

در مورد لهجه در اکدی چیزی مشخص نیست. در حالی که برخی سرنخ‌ها مانند قانون حذف واکه‌ها که در زیر به اختصار توضیح داده می‌شود، و برخی نوشته‌های خط میخی وجود دارد که می‌تواند نشان‌دهنده تأکید بر حروف صدادار خاص باشد، هنوز هیچ قانون تاکیدی ثابت نشده است.

اکدی قاعده ای دارد که مصوت های کوتاه (و احتمالاً بدون تاکید) را حذف می کند. این امر در مورد مصوت‌های هجای آخر کلمات اتفاق نمی‌افتد و فقط در هجاهای باز که به دنبال هجای باز مصوت کوتاه دیگری می‌آیند. هجاهای باز آنهایی هستند که به مصوت ختم می شوند. به عنوان مثال، صفت لفظی (بخش دوم) فعل prs (تصمیم گیری، جدا کردن) در حالت مؤنث آن paris-t-um است (-t نشان دهنده جنسیت مؤنث است، -um پایان اسمی است). /i/ حذف نمی شود زیرا در یک هجای بسته (/ris/) قرار دارد. اما در حالت مذکر به آن pars-um می گویند زیرا در شکل زیر /pa.ri.sum/ /i/ در یک هجای باز است و از هجای باز کوتاه (/pa/) پیروی می کند.

در سطوح بعدی زبان اکدی، حذف کلی مصوت های کوتاه در کلمه پایانی نیز قابل مشاهده است.